با صحبت های استاد به فکر فرو رفتم.

قبلا به خاطر داشته هام خداروشکر میکردم اما اینقدر زیاد به لذت هایی که در حال حاضر از زندگی میبردم توجه نکرده بودم 

حرفه جالبی بود این لذت میتونه حتی خوردن یه خوراکی خوشمزه باشه و وقتی فکر کنیم میبینیم که توی زندگیمون چه لذت های جالبی داریم اما با بی رحمی تمام میگیم سهم من از زندگی غمه.

آخه مگه میشه خدا یه انسان خلق کنه و به لذت هاش و چیزهایی که دوست داره توجه نکرده باشه؟!!

البته تا اونجایی که این لذت ها بهش آسیب نرسونه و باعث ناراحتیه اون در طولانی مدت نشه 

وااای خدای مهربونم از تو بخاطر تموم لذت های کوچیک و بزرگی که بهم دادی و ندیدمشون تشکر میکنم

 نِعمَ المولی❤


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها